Vieren en gedenken

Vanuit de werkgroep Liturgie & Eredienst is nagedacht over hoe wij in onze gemeente het leven gedenken en vieren bij overlijden en geboorte. Al langer was er de wens om dit meer inhoud en vorm te geven. Besloten is om voortaan bij overlijden van een gemeentelid een steen bij de doopvont te leggen met daarop de (doop)naam/ namen van de overledene. Daarmee willen we verschillende geloofsaspecten tot uitdrukking brengen.

Allereerst de herinnering aan de doop, waarin God zich heeft willen verbinden met de mens. God is trouw aan zijn verbond. Tevens brengen we daarmee ook de reiniging in Christus tot uitdrukking. Door de doop en door het geloof zijn wij mensen geheiligd in Christus. De steen met de naam wil onder de aandacht brengen dat geen mens tevergeefs leeft. De steen is teken van eeuwigheid. Ten slotte is de steen met de naam een verwijzing naar Openbaring 2: 17. Daar lezen we: Wie overwint zal ik van het verborgen manna geven en ook een wit steentje waarop een nieuwe naam staat die niemand kent, behalve degene die het ontvangt. Zo draagt de steen de belofte van de levende Heer in zich dat God ons kent en ons een nieuwe naam zal geven. De steen blijft het hele kerkelijk jaar bij de doopzuil liggen. Op Zondag Voleinding kan de steen meegenomen worden door de nabestaande(n) van de overledene

Voor het gedenken en vieren van geboorte hebben we gekozen voor een visje. Bij elke geboorte in onze gemeente hangen we een visje op in het visnet die over de Ichtus hangt, rechtsvoor in de kerk. Daarmee willen we tot uitdrukking brengen dat onze kinderen al bij geboorte verbonden mogen zijn in Jezus Christus, Gods Zoon en Redder (letterlijke betekenis van ICHTUS). Op het kleine visje schrijven we de (doopnaam/ namen van de pasgeborene. Het verwijst ook naar de opdracht die Jezus zijn leerlingen - dus ook ons - heeft gegeven om vissers van mensen te zijn. Wij worden er aan herinnerd dat het tot onze opdracht hoort om ook onze kinderen, als ouders en als gemeente, bij Jezus te brengen. Dat we hen ‘vangen' in het net van het Evangelie van Jezus Christus, die ons leert wat het is om mens van God te zijn en wie we als mens zijn voor Gods aangezicht.

De visjes worden uitgedeeld door de jeugdouderlingen aan de ouders als het kind naar de kindernevendienst gaat.